زبان مردم

از جنس زعفران تو از تبار، درد پاییز و خزانی گاهی زمستانی سپیدی ، بیکرانی وقتی تجسم می کنم طرح لبت را می بینم ازجنس اصیل زعفرانی از عطر نارنج و بهار گیسوانت افتاده اینجا نقش یک مرد روانی تب می کند آغاز و پایان کلامت این روح سرگردان سمت بی نشانی اردیبهشت سبز پوش قصه هایم تنها زن جا مانده از ایل زمانی   ژیلا نظری         + نوشته شده در دوشنبه یکم بهمن ۱۳۹۷ ساعت 10:6 توسط ژیلا نظری  |  زبان مردم...ادامه مطلب

درود خدمت اهالی قلم گزیده اشعار ژیلا نظری با عنوان (با شوق نام تو قلم از ابتدا نوشت ) با مقدمه دکتر حمید رضا شمس اسفند آبادی در شهرماه ماه 96توسط انتشارات اندیشمندان یزد به چاپ رسید .  اشعار این مجموع زبان مردم...ادامه مطلب

برای امدنت... برای آمدنت باز بی قرار شدم دوباره خسته ترین فرد این دیار شدم نیامدی وشکسته است قامت گندم تمام مردم این شهر درهوای تو گم ببین که دفترعمرم پراز گناه شده تمام ثانیه هایم ببین که اه شده به آسمان وزمین گفته ام نشان تورا کسی نداد خبر سمت آسمان تورا درون آینه ها هم خبر نبود از تو کنار بغض زمین یک نفر نبود از تو طنین دغدغه ام رارقم زدم اینجا تمام حجم تورا باز دم زدم اینجا هوای کودکی ام را دوباره گم کردم دوباره گوش به لبخندهای خم کردم عبور لحظه شبها دوباره طی می شد صفای اب حیاتم جنون نی می شد کجای قلب زمین ایستاده ای آقا صدای نبض مرا گوش داده ای آقا نیامدی وطلوع جهان به سر امد از انجماد عدالت شبی خبر امد من ازجنون نگاه زمین ترانه شدم میانه حادثه ها باز هم بهانه شدم نگاه خسته من را شبی ببر با خود حضور خواب مرالحظه ای بخرباخود گلوی بسته من باز می شود آیا؟ طنین لفظ تو اغاز می شود آیا؟ من از تبسم گلهای قاصدک سیرم بدون یک خبر از تو شبانه می میرم کنار ثانیه ها خاک من همیشه تر است درون خاک نگاهم به جرعه ای نظر است نظر به خاک من انداز تا که جان گیرم کرم نما که عروجی به آسمان گیرم ژیلانظری       زبان مردم...ادامه مطلب

تعبیر خواب های  پریشانی ام بیا دلتنگ بوسه ات شده پیشانی ام بیا وقتی کنار بسترشعرم تونیستی تنها ترین، ترانه بارانی ام بیا در پیچ وتاب ذهن گره خورده ام فقط مشغول فن خاطره درمانی ام بیا حال وهوای دفترم از بغض پر شده درجست جوی خنده پنهانی ام بیا حرف از ترنج ،دست، زلیخای دیگری ازجان برید این دل قربانی ام بیا تنها دلیل رقص قلم های بی رمق یک سطر مانده تا ته ویرانی ام بیا ژیلا نظری زبان مردم...ادامه مطلب

  زمزمه های انتظار آقا نگاه خسته من درد می کند آنجا که چشمهات مرا  طرد می کند یک عمر ابتدای غزلهای من شدی دوری فضای شعر مرا سردمی کند این واژهای خسته هر روز منتظر اشعار سبز سبزمرا زرد می کند بنگرقلم به نام توبر صفحه می دود دوریت بامن انچه قلم کرد می کند حالا به سیم اخر دنیا زدم دلم وعده به روز زوج و یا فرد می کند این انتظارزمزمزمه های دلت مرا پایان کار خسته و شب گرد می کند ژیلا نظری زبان مردم...ادامه مطلب

 

می روم تا چشمهایت را چراغانی کنی

یا که تن پوش نگاهت را زمستانی کنی

رفته ام اما بگو من  لایقم این بود که

زود تعویضم به آن عشق خیابانی کنی ؟

ژیلا نظری

 

 

زبان مردم...

 

اردیبهشتی عطرگندم سیب می داد

شیطان هم ازمن طعمه ای ترتیب می داد

نزدیک شد آدم به گندم زارهر چند

قلبش گواهی ها از این آسیب می داد

ژیلا نظری

زبان مردم...

برای امدنت... برای آمدنت باز بی قرار شدم دوباره خسته ترین فرد این دیار شدم نیامدی وشکسته است قامت گندم تمام مردم این شهر درهوای تو گم ببین که دفترعمرم پراز گناه شده تمام ثانیه هایم ببین که اه شده به آسمان وزمین گفته ام نشان تورا کسی نداد خبر سمت آسمان تورا درون آینه ها هم خبر نبود از تو کنار بغض زمین یک نفر نبود از تو طنین دغدغه ام رارقم زدم اینجا تمام حجم تورا باز دم زدم اینجا هوای کودکی ام را دوباره گم کردم دوباره گوش به لبخندهای خم کردم عبور لحظه شبها دوباره طی می شد صفای اب حیاتم جنون نی می شد کجای قلب زمین ایستاده ای آقا صدای نبض مرا گوش داده ای آقا نیامدی وطلوع جهان به سر امد از انجماد ع زبان مردم...ادامه مطلب

تعبیر خواب های  پریشانی ام بیا دلتنگ بوسه ات شده پیشانی ام بیا وقتی کنار بسترشعرم تونیستی تنها ترین، ترانه بارانی ام بیا در پیچ وتاب ذهن گره خورده ام فقط مشغول فن خاطره درمانی ام بیا حال وهوای دفترم از بغض پر شده درجست جوی خنده پنهانی ام بیا حرف از ترنج ،دست، زلیخای دیگری ازجان برید این دل قربانی ام بیا تنها دلیل رقص قلم های بی رمق یک سطر مانده تا ته ویرانی ام بیا ژیلا نظری زبان مردم...ادامه مطلب

اهل دل مردی که ازهزاره موعود می رسد با عطرناب سیب وگل وعود می رسد همراه با نوازش پرهای قاصدک آرام با نسیم لب رود می رسد لبخند های تلخ جهان درنگاه صبح ازانتهای شب به یقین زود می رسد وقتی زمین پر ازنفس سرد گرگهاست عیسی دم سلاله مقصود می رسد خورشید پشت ابر که لبخند جلوه هاش آرامش نگاه جهان بود می رسد سیصد نه، سیزده نه فقط اهل دل یکی برخیزد از زمانه موجود می رسد ژیلا نظری زبان مردم...ادامه مطلب